მოსამართლე ლელა კალიჩენკომ რუსთაველის გამზირზე კამერების დაზიანების გამო დაკავებული დანიელ მუმლაძე და გურამ ხუტაშვილი პატიმრობაში დატოვა. ორივე მათგანი აღიარებს დანაშაულს. სასამართლო სხდომაზე ითქვა, რომ მხარეები საუბრობენ საპროცესო შეთანხმებაზე, თუმცა შეთანხმება მიღწეული არაა. პროკურორმა თამარ იაკობიძემ პატიმრობის ძალაში დატოვება მოითხოვა. მან ორ საფრთხეზე მიუთითა: ახალი დანაშაულის ჩადენისა და მიმალვის საფრთხეები. მისი თქმით, ორივე ბრალდებულმა დააზიანა 14 სათვალთვალო კამერა. „ლოგიკური კითხვა ჩნდება, რატომ უნდა დააზიანო გარე სათვალთვალო კამერები? უნდა მოიტანო კიბე და დააზიანო. რა მოტივაცია უნდა გქონდეს? - მოტივაციაა, რომ ალკოჰოლური ზემოქმედების ქვეშ ჩამოიარეს და დააზიანეს კამერები? ამას ამბობს გურამ ხუტაშვილი, რომ ალკოჰოლის ზემოქმედების ქვეშ იყვნენ. სხვა რა მოტივაცია იყო? ლოგიკური კითხვა გაუჩნდება ადამიანს, ეს ქმედება იყო განზრახული? ამიტომ ვფიქრობთ, რომ დანაშაულის განმეორების საფრთხე არ განეიტრალებულა, არცერთი მოტივაციის დაშვებით“, - თქვა პროკურორმა თამარ იაკობიძემ. მან რამდენჯერმე გაიმეორა, რომ ეს არის მძიმე კატეგორიის, ჯგუფური ხასიათის დანაშაული და არსებობს მიმალვის საფრთხე, მოსალოდნელი სასჯელის გამო. „ისეთი სწორხაზოვანი და კონტექსტის გაუთვალისწინებელი პოზიცია იყო, არ მოველოდი“, - თქვა პროკურორ თამარ იაკობიძის სიტყვის შემდეგ გურამ ხუტაშვილის ადვოკატმა გელა ნიკოლაიშვილმა. მან გაკვირვება გამოხატა, რატომ აქვს ასეთი ხისტი პოზიცია პროკურორს მას შემდეგ, რაც ბრალდებულები დანაშაულს აღიარებენ, ინანიებენ, მზად არიან აანაზღაურონ ზარალი, მიმდინარეობს მოლაპარაკება საპროცესო შეთანხმებაზე და ამის გათვალისწინებით, დაცვის მხარეს არცერთი მტკიცებულება სადავოდ არ გაუხდია. „პირველივე დღიდან დაკავებისა, ეს ადამიანები არ უარყოფენ ამას. დამალვა რომ სდომებოდათ, მათ ეკეთებოდათ ნიღბები. კიბე მათ არ მოუტანიათ, როგორც პროკურორი ამტკიცებს. ორმა სხვა ადამიანმა სთხოვა დახმარება. ამ ადამიანებს არ ჰქონიათ შეხება კრიმინალთან, დარღვევასთან. აღიარებენ დანაშაულს. მზად არიან ზიანის ანაზღაურებისთვის. პროკურატურა ამბობს: კი ბატონო, ბრალდებული ასეთ პოზიციაზე იქნება თუ ისეთზე, ჩვენთვის აზრი არ აქვს. კანონი გვეუბნება, რომ პატიმრობა არ უნდა იყოს განგრძობადი ხასიათის. სასამართლო ითვალისწინებს მის ასაკს, პიროვნებას, დანაშაულის ხასიათს, წარსულში დარღვევას, ოჯახურ მდგომარეობას, ქონებრივ მდგომარეობას - არცერთი ეს გარემოება არ მიუთითებს ბრალდებულების წინააღმდეგ. ბრალდების მხარე გვეუბნება, რომ კანონის მოთხოვნას მე არ ვანიჭებ არავითარ მნიშვნელობას, მან ეს დაარღვია და უნდა აგოს პასუხი. ეს არის წახალისება იმისა, რომ ადამიანებმა არ აღიარონ, არ მოინანიონ. ასეთი ხისტი მიდგომებით ბრალდების მხარე არ უწყობს ხელს ...